wróć do formularza obliczeń |
Silnik krokowy jest urządzeniem prądu stałego składającym się zwykle z wirnika zbudowanego z magnesu oraz stojana zbudowanego jako elektromagnes składający się z 2 lub 4 uzwojeń. Silniki mające 2 uzwojenia (4 wyprowadzenia) to silniki bipolarne. Silniki mające więcej wyprowadzeń (5 lub 6 wyprowadzeń) to silniki unipolarne. Sterowanie silników bipolarnych wymaga wzmacniaczy mostkowych (np. L298), silniki unipolarne mogą być sterowane niesymetrycznie za pomocą zwykłych tranzystorów. Najważniejszą cechą silnika krokowego to krok silnika oznaczający minimalny kąt obrotu osi silnika jaki daje się osiągnąć w silniku za pomocą prostej sekwencji sygnałów sterujących. Silnik o kroku 7.5 stopnia obraca się o 7.5 stopnia dla pojedynczej sekwencji sterującej. Oznacza to, że pełny obrót silnika wymaga 360/7.5=48 sekwencji sterujących (kroków). W praktyce, dla systemu napędu i sterowania montażem oznacza to dodatkową przekładnię K równą 360/krok. Oczywiście im mniejszy krok tym dokładniejsze sterowanie i mniejsze wymagania na wartość przekładni mechanicznej. Inne istotne parametry silnika krokowego to moment trzymający opisujący "siłę" silnika oraz oporność uzwojeń mającą wpływ na napięcie i sposób sterowania silnikiem. Całkowita przekładnia montażu P na którą składa się: -część mechaniczna M, -silnik krokowy (krok silnika) K, -sposób sterowania tego silnika (mikrokrok) S, jest iloczynem właśnie tych trzech wartości P = M * K * S. |
wróć do formularza obliczeń |