poprzedni

następny
powrót

.Łożyskowanie osi azymutalnej jest połączone z odpowiednim łożyskowaniem ruchomej części podstawy teleskopu względem części nieruchomej. Oś azymutalna połączona jest na sztywno z nieruchomą podstawą i jednocześnie stanowi punkt podparcia dla koła napędowego w tej osi. Średnica tej osi musi być odpowiednio duża aby zapewnić sztywność całej konstrukcji. Ruchoma część podstawy teleskopu łożyskowana jest za pomocą dwóch pierścieni metalowych przykręconych z obu stron poszerzonego otworu w podstawie. Otwór ten ma w oryginalnej konstrukcji 14mm średnicy i aby go powiększyć do rozmiaru 32mm należy najpierw wypełnić go mieszaniną kleju poxipol i skrawków papieru lub trocin. Po stwardnieniu kleju należy wyznaczyć starannie środek otworu i następnie użyć wiertła do drewna o rozmiarze 32mm (takie wiertło składa się z trzpienia i zmiennych końcówek). Ponieważ płyta podstawy wykonana jest z płyty wiórowej to niezbędne jest zastosowanie co najmniej jednego metalowego pierścienia łożyskującego tą oś.

W konstrukcji fabrycznej część ruchoma podstawy teleskopu suwa się po części nieruchomej po teflonowych podkładkach mocowanych do części nieruchomej. Elementy te należy ostrożnie zdemontować odklejając od płyty. Łożyskowanie części podstawy względem siebie musi być możliwie bezoporowe co najlepiej uzyskać można dzięki łożyskowaniu w 3 punktach na obwodzie za pomocą łożysk typu 607RS. Same łożyska mocowane są od spodu do ruchomej części podstawy za pomocą osi z podfrezowaniem z obu stron. Podfrezowanie to umożliwia 'zanurzenie' osi łożysk w otwory wykonane w ruchomej podstawie teleskopu. Otwory te rozmieszczone są na obwodzie podstawy co 120 stopni i wykonane są za pomocą opisanego wcześniej wiertła do drewna ze zmiennymi końcówkami. Otwory pod łożyska można, podobnie jak wszystkie otwory wykonywane w płytach, zabezpieczyć przed wilgocią smarując powierzchnie otworów cienką warstwą kleju poxipol, który po stwardnieniu stanowił będzie odpowiednik laminatu kryjącego powierzchnię płyty.
Do wykonania elementów łożyskowania najlepiej użyć stali nierdzewnej lub mosiądzu na osie oraz aluminium lub tworzywa sztucznego na pierścienie łożyskujące główną oś azymutalną. Do prawidłowego łożyskowania osi azymutalnej niezbędny jest co najmniej jeden pierścień mocowany na górnej powierzchni płyty ruchomej. Osie łożysk oraz pierścienie osi azymutalnej mocowane są do podstawy za pomocą wkrętów do drewna o długości gwintu ok. 12mm, średnicy maksymalnej ok. 3mm i średnicy łba ok. 5mm.