| |
|
|
Oś azymutalna - w
tym przypadku zrobiona z mosiądzu - to walec o średnicy 32mm zakończony
z jednej strony odcinkiem nagwintowanym o średnicy 14mm (taki otwór jest
właśnie w nieruchomej podstawie teleskopu) a z drugiej strony zakończony
nagwintowanym odcinkiem o średnicy 10mm (taki otwór ma koło napędowe osi
azymutalnej).
Duża średnica osi azymutalnej (32mm) wynika
z konieczności zachowania odpowiedniej sztywności konstrukcji co pozwala
jednocześnie na prawidłowe ułożenie poszczególnych elementów montazu względem
siebie. |
|
| Oś azymutalną umieszcza
się w istniejącym w nieruchomej podstawie otworze. |
|
| Oś azymulana przykręcona
jest od spodu nieruchomej podstawy za pomocą nakrętki z podkładką M10 |
|
| Kolej na wykonanie właściwego
łożyskowania w osi azymutalnej. Ponieważ oś azymutalna ma średnicę 32mm
a oś w ruchomej podstawie teleskopu tylko 14mm to należy ten otwór poszerzyć.
Na tym zdjęciu i następnym pokazałem w jaki sposób zabrać się za wykonanie
otworu 32mm w podstawie, która ma już otwór 14mm. Należy przygotować klej
Poxipol 10 minut oraz nieco ścinków papieru (bibuły, lub papieru toaletowego)
jako wypełniacza (oszczędzamy nieco kleju). |
|
| Podstawę należy ustawić
na kawałku deski aby klej nie wyciekł z otworu a następnie po wymieszaniu
kleju (ok. 1.5-2cm z każdej tubki) należy wprowadzać go do otworu mieszając
go w otworze ze ścinkami papieru. Otwór należy wypełnić klejem po brzegi
starając się zachować zarys istniejącego otworu co pozwoli na właściwy wybór
środka wiercenia. |
 |
Po wyschnięciu kleju
uzyskujemy całkowicie wypełniony otwór, w którym należy wyznaczyć środek
dalszego wiercenia.
Widoczne na zdjęciu małe otwory stanowią pozostałość
po poprzednim systemie łożyskowania montażu. |
|
| Do wiercenia otworu
na oś azymutalną potrzebna jest oczywiście wiertarka oraz wiertło do drewna
o rozmiarze 32mm. |
|
| W trakcie wiercenia
należy zwracać uwagę aby wiertło 'nie schodziło' z wyznaczonego kierunku.
Nie ma znaczenia krytycznego bowiem właściwe łożyskowanie i tak zapewnia
metalowy pierścień ale oszczędzi to nieco pracy związanej z koniecznością
wyrównywania otworu. |
|
| Wykonany otwór jest
nieco postrzępiony i nie nadaje się do bezpośredniego łożyskowania osi azymutalnej.
W otwór należy próbnie wprowadzić oś oraz sprawdzić czy można ją w otworze
ustawić pod katem prostym do postawy. Jeśli nie to nalezy go poszerzyć (z
reguły w dolnej części) biorąc za punkt odniesienia górną krawęź otworu,
która jest z reguły centrayczna względem podstawy. Powierzchnię otworu należy
zabezpieczyć przez zaciąganiem wilgoci smarując ją i brzegi otworu cienką
warstwą kleju poxipol. Aby przt tym nie zmniejszyć światła otworu można
po posmarowaniu klejem wprowadzić do otworu oś azymutalną posmarowaną oliwą
(aby do osi nie przyległ klej) co pozwoli na właściwe ułożenie się kleju
w otworze. |
|
| Właściwe łożyskowanie
ruchomej podstawy względem osi azymutalnej zapewnia pierścień o średnicy
wewnętrznej 32mm mocowany do ruchomej podstawy w trzech punktach za pomocą
wkrętów do drewna. |
|
Pokazany na zdjęciu
pierścień może być zamocowany z obu stron ruchomej podstawy. Choć jest
to rozwiązanie technicznie bardziej eleganckie to jednak nie jest absolutnie
konieczne.
Po wykonaniu łożyskowania montaż porusza się
w osi azymutalnej swobodnie i bez zacięć. |
|
| Pozostaje na koniec
założyć na oś wykonane wcześniej koło napędowe osi azymutalnej i droga do
montowania mechanizmu napędowego jest otwarta. |
|
