Montaż mechanizmu napędowego osi azymutalnej należy rozpocząć od sprawdzenia czy oś azymutalna (jej środek czyli punkt O) znajduje się w podanych na rysunku odległościach od ścianek wsporników pionowych tubusa. Jeśli nie to należy oczywiście uwzględnić to przesuwając odpowiednio poszczególne punkty. Kolejno należy wyznaczyć punkty A oraz B gdzie mocowany jest wspornik mechanizmu napędowego. Względem punktu A należy wyznaczyć położenie punktów C i D związanych ze sprzęgłem napędu oraz punkt D, w którym mocowana jest sprężyna mechanizmu sprzęgła. Punkty należy wyznaczać wykorzystując ekierkę przykładaną do wsporników tubusa, dla pewności można robić to z obu stron wspornika. Wszystkie punkty należy nawiercić wiertłem 1.5-2mm na głębokośc ok. 5mm pod wkręty mocujące. Na końcu należy wyznaczyć położenie punktów F i G, które należy nawiercić wiertłem d=8mm na głębokość 12-14mm. W otwory te należy następnie wkleić odcinki śruby M8 o długości ok. 20mm. Po wklejeniu śruby te stanowią ograniczniki ruchu montażu względem osi Az co zapobiega przypadkowemu uszkodzeniu śruby napędowej przez koło napędowe. W ten sposób ruch teleskopu wokół osi azymutalnej zostaje ograniczony do ok. 300 stopni.

Ze względu na rozmiary rysunków zamieszczam linki do plików (jpg i doc). Rysunki powinny zmieścić się na arkuszu A3 więc możliwe jest wydrukowanie ich bezpośrednio w takim rozmiarze i użycie jako szablonu wprost na elementach teleskopu.

Montaż mechanizmu napędowego na wsporniku tubusa jest zadaniem nieco trudniejszym ze względu na krzywiznę wspornika. Pokazany rysunek odnosi się do wewnętrznej powierzchni lewego wspornika (patrząc od tyłu teleskopu). Pracę należy zacząć od wyznaczenia z punktu O (oś obrotu tubusa czyli osi wysokości) łuku o promieniu 171mm. Następnie należy wyznaczyć na tym łuku punkt B oddalony od brzegu wspornika (od punktu A) o 20mm. Odległość A - B należy mierzyć możliwie prostopadle do brzegu wspornika. Mając punkt B można wyznaczyć punkt C kreśląc łuk z punktu B o promieniu 193mm. W punktach B i C mocowany będzie do wspornika montażu wspornik napędu osi wysokości. Punkty B i C wyznaczają prostą L1-L2 służącą do dalszego wymiarowania. W punkcie B należy następnie wystawić linię prostopadłą do linii L1-L2 tworząc linię M1-M2, na której następnie trzeba wyznaczyć punkt D czyli miejsce mocowania mimośrodu sprzęgła. Punkt E wyznaczany jest względem punktu A a punkt F względem punktu B a oba te punkty mają swoją drugą współrzędną liczoną względem linii M1-M2. Ostatnim punktem do wyznaczenia jest punkt G czyli miejsce mocowania sprężyny sprzęgła napędu. Krytyczne dla prawidłowego działania napędu są punkty B i C, które muszą z jednej strony leżeć na łuku oddalonym od środka O o 171mm a zdrugiej strony powinny być oddalone od siebie o 193mm. Drugim krytycznym wymiarem jest odcinek A-B. Zachowanie wymiarów tego odcinka pozwoli na 'schowanie' mechanizmu napędowego w całości wewnątrz teleskopu.